Μια γωνιά αφιερωμένη στην Ελλάδα, τον ευλογημένο τόπο που μας μεγάλωσε.Έναν παραδεισένιο τόπο που τον μετατρέπουν σε κόλαση. Φιλοξενώντας επιλεγμένα κείμενα άλλων ιστολογίων αλλά και δικές μας σκέψεις και προβληματισμούς, ενώνουμε και τη δική μας απλή φωνή με τη φωνή όσων συμπατριωτών μας αντιδρούν και αντιστέκονται στην καταστροφή της πατρίδας και του λαού μας. Μας πιάνει αλλεργία με τους προδότες πολιτικούς, με τους ξένους άρπαγες, με τους Γερμανούς νεο-κατακτητές, με τους αλλοδαπούς λαθρο-κατακτητές και γενικά με όλων των ειδών τις συμμορίες που λυμαίνονται τον τόπο μας. Θέλουμε πίσω την Ελλάδα μας. agiovasilema@gmail.com









Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Είμαστε ικανοί να αυτοκτονήσουμε, αλλά όχι να αλλάξουμε και να τους αλλάξουμε

 
man

Τελικά το να σκύβεις το κεφάλι για να αρπάξεις καρπαζιές στην καλύτερη περίπτωση, φαίνεται πως δεν είναι κάτι το τόσο τρομερό. Τουλάχιστον εμείς ως λαός αποδείξαμε πως τρία χρόνια τώρα τα καταφέρνουμε μια χαρά.
του Στρατή Μαζίδη

stratisΚατάπιαμε όλα τα μέτρα δίχως ουσιαστική αποτελεσματική αντίδραση. Ακόμη κι όταν φάνηκε ότι πήγαμε να ξεμυτίσουμε, στο φινάλε μαζευτήκαμε πάλι στο μαντρί που θα έλεγε κι ο Αβέρωφ.
Έχουν περάσει μέτρα που κανείς δεν πίστευε ποτέ ότι θα ήταν δυνατό να εφαρμοστούν στη χώρα μας αποδεικνύοντας περίτρανα την αξία της φράσης “ποτέ μη λες ποτέ”.
Χαράτσια, τέλη, επιτηδεύματα, προκαταβολές φόρων, μετατροπή των μισθών σε χαρτζιλίκι, βίαιη φτωχοποίηση μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ενός ολόκληρου λαού.
Θυμάμαι που έλεγα ότι οι γείτονες έχουν μια κοινή στρατηγική κι ας διαδέχονται ο ένας τον άλλο στην εξουσία ενώ στην Ελλάδα η κάθε εναλλαγή στην
... κυβέρνηση είχε ως πρώτο της μέλημα να ξηλώσει και να σβήσει ότι έκανε ο προηγούμενος. Από το τελευταίο χωριουδάκι έως την κυβέρνηση. Να όμως που άλλαξε και αυτό με τη διαφορά ότι πλέον υπάρχει μια κυβερνητική συνέχεια στην καταστροφή του τόπου.
Κι εμείς τι κάνουμε;
Απλά κλαιγόμαστε, διαμαρτυρόμαστε, μαζευόμαστε, προσπαθούμε να ξεφύγουμε, μεταναστεύουμε, αποδείξαμε πως είμαστε ικανοί μέχρι και να πάρουμε φόρα να φουντάρουμε από το μπαλκόνι αλλά τελικά μόνο ένα φαίνεται πως δεν μπορούμε να καταφέρουμε.
Να αλλάξουμε και να τους αλλάξουμε…
FREEPEN

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου