Μια γωνιά αφιερωμένη στην Ελλάδα, τον ευλογημένο τόπο που μας μεγάλωσε.Έναν παραδεισένιο τόπο που τον μετατρέπουν σε κόλαση. Φιλοξενώντας επιλεγμένα κείμενα άλλων ιστολογίων αλλά και δικές μας σκέψεις και προβληματισμούς, ενώνουμε και τη δική μας απλή φωνή με τη φωνή όσων συμπατριωτών μας αντιδρούν και αντιστέκονται στην καταστροφή της πατρίδας και του λαού μας. Μας πιάνει αλλεργία με τους προδότες πολιτικούς, με τους ξένους άρπαγες, με τους Γερμανούς νεο-κατακτητές, με τους αλλοδαπούς λαθρο-κατακτητές και γενικά με όλων των ειδών τις συμμορίες που λυμαίνονται τον τόπο μας. Θέλουμε πίσω την Ελλάδα μας. agiovasilema@gmail.com









Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

(Κοινο)βουλευτικά


Του Θανάση Νικολαΐδη

 ΓΙΑ δεκαετίες έβλεπαν τα…τζάκια. Με τη νομενκλατούρα στην πολιτική, να «παραδίδει» ο πατέρας στο γιο, στην κόρη. Είχε τα «στεγανά» της η Βουλή, με την κοινοβουλευτική έδρα εκτός…ονείρων του φτωχού, άσημου και ασήμαντου.
ΜΕΧΡΙ που ο σοσιαλισμός των…προθέσεων άνοιξε τις πόρτες. Φτωχόπαιδα του λαού κι άλλοι της πιάτσας βρέθηκαν ξαφνικά στο ναό της δημοκρατίας και λειτούργησαν με πάθος. Στην πορεία, το πρόσεξαν πως ο διπλανός τους, ξύπνιος και ψηφοθήρας, με τις μεθόδους και την πρακτική του, θα τους φάει στη στροφή. Πως στο κονάκι του συνωστίζονται «πιστοί» και…αγνοί ψηφοφόροι, για να τους διορίσει το παιδί. Τον μιμήθηκαν, τον ξεπέρασαν κι όλοι τους έγιναν ένα. Σύνολο πολιτών και πολιτικών, με αναβιωμένο τον παλαιοκομματισμό, σε μορφή σύγχρονη και καμουφλαρισμένη.
ΚΙ αφού αράξανε και είδαν τον κόσμο «αφ’ υψηλού», καιρός για τα του οίκου τους. Από τι ξεκινάς, στην εποχή των «ιδανικών» μας; Απ’ το μισθό που τον λες αποζημίωση, κάτι ανταποδοτικό των υπηρεσιών σου πάει να πει και σε τιμές…σταθερές. Τον συνδέεις με εκείνον των δικαστικών και ατενίζεις το μέλλον με σιγουριά και αισιόδοξα. Με τη βουλευτική σύνταξη βοηθητική και υποστηρικτική των ονείρων του. Τα «δεδουλευμένα» του σε αναζήτηση στη θολούρα και πριν ξεσπάσει κρίση και…λεμόνια σε τροχιά εναντίον του, με ξεσηκωμένες τις πέτρες.
ΚΑΙ τι (άλλο) έκανε ο νεοφώτιστος ανάμικτος με τους παλιούς έμπειρους και…περπατημένους; Προνόμια! Με ανέσεις στην καθημερινότητα της δουλειάς του που θυμίζουν…τζακούζια, γκαράζ και παιδικούς σταθμούς. Κι από βόλεμα συγγενών και «ημετέρων»; Φτιάξαν’ το νόμο βολικό και, χωρίς «εσωτερικές» αντιπαλότητες, τον επικαλούνται για «εξωτερικές» επιθέσεις.
ΚΙ ύστερα; Πώς φυλάσσεται αυτός ο έμψυχος θησαυρός μη τον τρυπήσει αφύλαχτον βόλι «τρομοκράτη»; Στα υπαίθρια γλέντια του και στα υπόστεγα των ομιλιών του, σε γάμους και βαφτίσια και, βέβαια, έξω απ’ το (εξοπλισμένο δημοσία δαπάνη) γραφείο του…αστυνομικοί!
ΜΕΤΡΗΣΑΜΕ την αγωνία τους για το κόμμα. Το πάθος τους για την ψήφο. Και, βέβαια, παρατηρήσαμε πως αλλάζουν κόμμα, αλλά διατηρούν την έδρα


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου